Αρκετά παραδείγματα του εξωτερικού έχουν καταδείξει στην πράξη ότι το Διαδίκτυο αποτελεί πολύτιμο εργαλείο άσκησης πολιτικής, καθώς και μέσο ανάπτυξης αποτελεσματικών πρακτικών πολιτικής επικοινωνίας. Στον δε χώρο του κυβερνητικού και εν γένει κρατικού μηχανισμού, το διαδίκτυο συμβάλλει σε μεγάλο βαθμό στη διαφάνεια, μέσω της δημοσιοποίησης ποικίλων πολιτικών διαδικασιών, οι οποίες στο παρελθόν παρέμεναν άγνωστες στον μέσο πολίτη.
Σε ό,τι αφορά ειδικότερα την πολιτική επικοινωνία, ο ρόλος του διαδικτύου είναι πολύτιμος, ιδιαίτερα όταν στις προθέσεις των κυβερνώντων είναι ο σχεδιασμός και η υλοποίηση μέτρων πολιτικής ριζοσπαστικού χαρακτήρα.
Στη χώρα μας, η κυβερνητική αποτελεσματικότητα σε επιμέρους τομείς, όπως η επανίδρυση του κρατικού μηχανισμού, η διαφάνεια, η εξυγίανση της επιχειρηματικότητας και η επαναφορά της οικονομίας σε πορεία πραγματικής ανάπτυξης, όσο και η επιτυχής κατάληξη γενικότερων επιδιώξεων, όπως η εκκόλαψη ενός νέου πολιτικού πολιτισμού αποτελούν δράσεις, των οποίων το επικοινωνιακό ‘φαίνεσθαι’ θα πρέπει να στηριχθεί στη νέα πλατφόρμα του κυβερνοχώρου. Σε ένα προχωρημένο στάδιο εξέλιξης, ο τελικός στόχος θα πρέπει να είναι οι κυβερνητικοί διαδικτυακοί τόποι να καταστούν σημεία αναφοράς για το σύνολο των επικοινωνιακών μηχανισμών της εγχώριας αγοράς.
Πέρα από το προφανές, που αφορά την έμπρακτη ανταπόκριση της κεντρικής διοίκησης στις επιταγές της ψηφιακής επανάστασης, η ωφέλεια που θα προκύψει έχει να κάνει και με την διερεύνηση νέων μεθόδων αντίστασης της κυβέρνησης στα καθημερινά, κομματικού χαρακτήρα πυρά, που εξαπολύονται από τα παραδοσιακά Μέσα Ενημέρωσης, κυρίως για λόγους επιχειρηματικής επιβίωσης. Είναι πλέον σαφές στην πλειονότητα των πολιτών ότι το παραδοσιακό επικοινωνιακό σύστημα δρα ως σοβαρή τροχοπέδη για τον εκσυγχρονισμό του εγχώριου πολιτικού τοπίου, και αυτό διότι οι περισσότερες εφημερίδες και τηλεοπτικοί σταθμοί αποτελούν ενεργά συστατικά ενός μηχανισμού κατευθυνόμενης δημοσιότητας που εξέθρεψε η επί μακρόν διακυβέρνηση της χώρας από τον ίδιο πολιτικό σχηματισμό.
Αναχωρώντας από τα παλαιά κατεστημένα πρότυπα, τα συστατικά της επικοινωνιακής πολιτικής της σημερινής κυβέρνησης θα πρέπει να αναπτυχθούν μέσω καινοτόμων στρατηγικών, οι οποίες θα συνθέτουν το πολιτικό υπόβαθρο του κυβερνώντος κόμματος με σύγχρονες τεχνικές πολιτικής επικοινωνίας. Κεντρική φιλοσοφία του νέου επικοινωνιακού συστήματος θα πρέπει να είναι η αμεσότητα διάχυσης των πολιτικών μηνυμάτων. Προς αυτή την κατεύθυνση, οι νέες τεχνολογίες είναι σε θέση να επιτελέσουν καθοριστικό ρόλο. Άλλωστε, η ανάδειξη του Διαδικτύου ως μέσου γνωστοποίησης και διάδοσης του πολιτικού λόγου, αλλά και ως διαδραστικού πεδίου ανταλλαγής απόψεων περί των κοινών, αποτελεί βασικό ζητούμενο για την επιτυχή μετάβαση προς την Κοινωνία της Πληροφορίας και Γνώσης.
Η σοβαρότητα των θεμάτων που καλείται να αντιμετωπίσει η κυβέρνηση τόσο στο εσωτερικό, όσο και στο εξωτερικό, αλλά και η αυξημένη ευθύνη προς τις κοινωνικές ομάδες που στήριξαν την πολιτική αλλαγή τον Μάρτιο 2004, απαιτούν τη χάραξη νέας και σύγχρονης επικοινωνιακής πολιτικής, η οποία θα είναι σε θέση να στηρίξει αποτελεσματικά τον νέο πολιτικό (και γιατί όχι και τεχνολογικό) πολιτισμό, τον οποίο προωθεί, ως προσωπικό στοίχημα, ο σημερινός Πρωθυπουργός.
Για να καταστεί αυτό εφικτό, απαιτούνται επιτάχυνση των διαδικασιών ανάπτυξης και στρατηγικής αξιοποίησης του ψηφιακού περιεχομένου και των ψηφιακών λειτουργιών των κυβερνητικών διαδικτυακών τόπων (με προπομπό τον διαδικτυακό τόπο του ίδιου του Πρωθυπουργού), ιδιαίτερη έμφαση στην αξιοποίηση των κονδυλίων του προγράμματος ‘Κοινωνία της Πληροφορίας’, αλλά και η λήψη ριζοσπαστικών μέτρων πολιτικής, τα οποία θα ενθαρρύνουν τη χρήση του Διαδικτύου από τους πολίτες.
Σε ό,τι αφορά τον διαδικτυακό primeminister.gr, η δομή του θα πρέπει άμεσα να τεθεί υπό αναθεώρηση και να αναπτυχθεί στη βάση εμπνευσμένης στρατηγικής διαχείρισης ψηφιακού περιεχομένου, θέτοντας τέσσερις βασικούς στόχους:
α) τη λειτουργία του ως κεντρικού μέσου προβολής του έργου της Κυβέρνησης, αλλά και επικοινωνιακής διαχείρισης της εκάστοτε κρίσιμης συγκυρίας,
β) τη ανάδειξή του ως πρότυπου παραδείγματος Ηλεκτρονικής (Δια)Κυβέρνησης,
γ) τη λειτουργία του ως κύριας πηγής έγκαιρης, έγκυρης και πλήρους ενημέρωσης του πολίτη για τον κυβερνητικό σχεδιασμό (σημείο αναφοράς για τις προθέσεις της Κυβέρνησης), και
δ) την ανάδειξή του ως κέντρου προσέλκυσης της ενεργούς (ψηφιακής) πρόσβασης και συμμετοχής του πολίτη στον Κεντρικό Πόλο Διακυβέρνησης.
Δημοσιεύθηκε στη ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ, 12.09.2005.